Στο τέλος των χθεσινών παιγνιδιών των ελληνικών ομάδων είχαμε την πρόκριση του ΠΑΟ στους 16 του UEFA Conference League και το εφετινό αντίο του ΠΑΟΚ στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Το αποτέλεσμα αυτό ήταν σχετικά αναμενόμενο. Ο ΠΑΟ, ακόμα και χάνοντας στο Ελσίνκι από την Βίκινγκουρ είχε δείξει ότι έχει μεγαλύτερη ποιότητα από την ισλανδική ομάδα: έπρεπε στο ΟΑΚΑ για να προκριθεί να κάνει την δουλειά του όπως ξέρει κι αυτό έκανε. Ο ΠΑΟΚ, μετά την ήττα του στην Τούμπα από μια καλή ευρωπαϊκή ομάδα όπως η Στεάουα έπρεπε να πάει στο Βουκουρέστι να κάνει μια υπέρβαση: είναι σε καλή κατάσταση τελευταία, αλλά οι υπερβάσεις δεν γίνονται κατά παραγγελία, αλλιώς δεν θα τις αποκαλούσαμε έτσι.     

Πρόκρισης ανακούφισης

Ο Παναθηναϊκός ίδρωσε, αλλά τα κατάφερε. Ο Τετέ, ο νεοφερμένος του με την μεγαλύτερη προσφορά φέτος, βρήκε στις καθυστερήσεις το γκολ του 2-0 που ήταν το σκορ πρόκρισης που έψαχνε και συνεχίζει. Εξίσου πολύτιμο με το γκολ της πρόκρισης αποδείχτηκε το 1-0: το πέτυχε ο βιονικός Μλαντένοβιτς στο 70’ με ένα καταπληκτικό σουτ με το δεξί (!) και ήταν το πρώτο του φέτος. Ο ΠΑΟ δεν κατάφερε να ανοίξει το σκορ νωρίς ώστε να αναγκάσει τους Ισλανδούς να βγουν από το καβούκι τους και να έχει τις ευκαιρίες του. Το πρώτο ημίχρονο στο ΟΑΚΑ ολοκληρώθηκε με αποδοκιμασίες. Ο ΠΑΟ είχε ζητήσει δυο, τρία πέναλτι αλλά δεν είχε τελική στην αντίπαλη εστία και η καλύτερή του φάση ήταν ένα σουτ του Μαξίμοβιτς που χρησιμοποιήθηκε ως στόπερ και δεν ήταν κακός καθώς έσωσε τον ΠΑΟ και στην μια και μοναδική σοβαρή ευκαιρία που δημιούργησε η Βικινγκουρ. Στο 22’ ο Σιγκούρπαλσον πέρασε τον Ντραγκόβσκι, αλλά βγήκε αρκετά πλάγια και έκανε το σουτ, επιτρέποντας στον Μαξίμοβιτς να μπει στην πορεία της μπάλας πριν αυτή περάσει τη γραμμή.

Ξύπνησαν οι αποδοκιμασίες τους Πράσινους; Όλα παίζουν ρόλο. Το πιο σημαντικό ήταν ότι στο δεύτερο ημίχρονο ο ΠΑΟ ανέβασε την πίεσή του χωρίς να αφήσει στους Ισλανδούς ούτε να σκεφτούν πως μπορεί να βρουν μια ευκαιρία και χάρη σε αυτή την σιγουριά πίεση πιο πολύ. Η πίεση έγινε μεγαλύτερη όταν μπήκαν ο Σφιντέρσκι και ο Βαγιαννίδης. Ωστόσο το μυστικό της πρόκρισής του κατά την γνώμη του είναι άλλο: δημιουργήθηκε, ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο, μια συνθήκη παιγνιδιού στο ΟΑΚΑ που θύμισε πολύ ματς ελληνικού πρωταθλήματος. Ο ΠΑΟ έπρεπε να βρει γκολ απέναντι σε μια ομάδα που μόνο τον περίμενε χωρίς να του δημιουργεί την μοναδική αμυντική σκοτούρα και σε τέτοιες συνθήκες οι σολίστες του είναι συνήθως αποτελεσματικοί. Όχι τυχαία βρήκε κόντρα στους Ισλανδούς το γκολ της πρόκρισης στο τέλος όπως στο τέλος έχει βρει γκολ νίκης και στο ελληνικό πρωτάθλημα κόντρα σε ομάδες που τον περίμεναν και λέγονται Λεβαδειακός, Παναιτωλικός, Αστέρας Τρίπολης κτλ. Η ανακουφιστική νίκη του θα φέρει ηρεμία. Κατά τα άλλα το UEFA Conference League είναι «πεδίο δόξης λαμπρόν»  για κάθε ελληνική ομάδα. Με τις επιστροφές του Αράο, του Γεντβάι, του Πελίστρι και του Μπακασέτα ο ΠΑΟ θα είναι έτοιμος να ανταποκριθεί στην όποια δυσκολία βρει απέναντί του είτε με την Ραπίντ Βιέννης, είτε με την Φιορεντίνα. Αρκεί βέβαια η συνολική του απόδοση να είναι καλύτερη από αυτή που είχε στα δυο ματς με τους Ισλανδούς στα οποία και προβλημάτισε.

Αδοξο ευρωπαϊκό αντίο

Κι ο ΠΑΟΚ θα ήθελε να είναι προβληματισμένος μεν, αλλά στους 16 του Europa League. Ο πρωταθλητής αποκλείστηκε στο Βουκουρέστι γιατί ήταν κατώτερος των προσδοκιών. Η ιδέα του Ρασβάν Λουτσέσκου να προβοκάρει την Στεάουα μιλώντας ακόμα και για την διαιτησία του πρώτου ματς και για τις ικανότητες του προέδρου της Τζίτζι Μπεκάλι δεν ήταν η καλύτερη. Σε ένα γήπεδο καθαρό από χιόνι αλλά εμφανώς παγωμένο καθώς όλοι γλιστρούσαν οι γηπεδούχοι μπήκαν πολύ δυνατά, είχαν δοκάρι με τον Σοτ στο 8’ και στρίμωξαν τον ΠΑΟΚ που είχε σε κακή βραδιά πολλούς παίκτες του.  Οταν μετά το πρώτο εικοσάλεπτο ο ΠΑΟΚ κατάφερε να ισορροπήσει το πράγμα και να κάνει δύο φάσεις με τον Σαμάτα φάνηκε να περνά τα δύσκολα, αλλά η άμυνά του ποτέ δεν ενέπνεε εμπιστοσύνη. Ετσι στο 30’ οι γηπεδούχοι με μια συνεργασία Τανάσε - Μικουλέσκου - Τσισότι άνοιξαν το σκορ με τον τελευταίο να νικά τον Κοτάρσκι από κοντά. Ο Λουτσεσκου είδε αρχικά τον τερματοφύλακα Ταρναβάνου να κάνει την επέμβαση της βραδιάς σε ένα δυνατό σουτ του Μιχαηλίδη στο 45΄ και στη συνέχεια  έστειλε στο γήπεδο τους Καμαρά, Τσάλοφ και Ντεσπότοφ, αλλά δεν πήρε πολλά. Οι αλλαγές είναι δύσκολο να σε σώσουν όταν οι βασικοί είναι κατώτεροι των περιστάσεων. Ο Μεϊτέ δεν μπορούσε να ανταποκριθεί στον ρυθμό του αγώνα αφήνοντας τον Οζντόεφ να παλεύει μόνος του. Η απόφαση του Λουτσέσκου να εναλλάσσονται πίσω από τον Σαμάτα οι Κωνσταντέλιας και Πέλκας δεν έδωσε σχεδόν τίποτα επιθετικά. Ο Μπάμπα, έψαχνε τον Τάισον σε όλο το ματς αλλά αυτός ήταν εκτός αποστολής. Η Στεάουα ήταν πιο σκληρή, πιο αποφασισμένη, πιο δυνατή – ο Λουτσέσκου το παραδέχτηκε. Η εμφάνιση του ΠΑΟΚ ήταν κατώτερη των προσδοκιών γιατί οι παίκτες του μάλλον μάσησαν από το δυνατό παιγνίδι των γηπεδούχων, αλλά κι αυτός έχει μια ευθύνη: σε ένα τέτοιο ματς δεν μπορείς να πας με μια τόσο light μεσαία γραμμή όταν τον αντίπαλο τον ξέρεις. Ο Χαραλάμπους, συνεπής στην ανάλυσή του στο πως ο ΠΑΟΚ αντιμετωπίζεται, έστειλε στο γήπεδο την ίδια ακριβώς ενδεκάδα που παράταξε και στην Τούμπα αφήνοντας εκτός αυτής τους δυο παίκτες, τον Ντάουα και τον Γκεοργκίτα, που στην Θεσσαλονίκη άλλαξαν το ματς: όπως και στην Τούμπα τους ξεκίνησε στο δεύτερο ημίχρονο. Ο Χαραλάμπους πίστευε πολύ στο σχέδιο για το πως πρέπει να αντιμετοπίσει τον ΠΑΟΚ: έκανε τις ίδιες επιλογές και στα δύο ματς. Η σιγουριά του υπήρξε τεράστια. Και μέτρησε.       

Τον επίλογο έγραψε ο Μικουλέσκου στο 81’. Ο Ραντούνοβιτς εκτέλεσε ένα κόρνερ ο Κοτάρσκι έκανε κάκιστη έξοδο και ο Μικουλέσκου με πλασέ στο δεύτερο δοκάρι έστειλε την μπάλα στα δίχτυα σχεδόν ανενόχλητος. Ο Χαραλαμπους πανηγύρισε με υψωμένες γροθιές. Η ομάδα του, σε ένα κανονικό ματς χωρίς αποβολές και άλλα παράξενα, αποδείχθηκε καλύτερη. Στον ΠΑΟΚ θα μείνει η ανάμνηση της κατάληψης της πρωτεύουσας της Ρουμανίας από 8 χιλιάδες οπαδούς του. Οι παίκτες του είχαν λιγότερο πάθος από αυτούς…