Κάθε φορά που στο Τσάμπιονς λιγκ βρίσκονται αντιμέτωπες δυο μεγάλες ομάδες συνηθίζουμε να λέμε πως το μεταξύ τους ματς που θα μπορούσε να είναι και ο τελικός της διοργάνωσης. Για το χθεσινό ραντεβού της Μάντσεστερ Σίτυ με την Ρεάλ στο Εντιχαντ ισχύει κάτι περισσότερο: πολλοί έλεγαν ότι θα ήταν ο τελικός της εφετινής διοργάνωσης όταν αυτή ξεκίνησε! Τα λάθη τους στα ματς της League Phase τους έφεραν στην δυσάρεστη θέση να συναντηθούν πολύ νωρίς. Η Σίτυ βρίσκεται στην παράξενη κατάσταση στην οποία είναι υποχρεωμένη να σώσει τη χρονιά της διαμέσου της διάκρισης - μην πω της κατάκτησης - του Τσάμπιονς λιγκ. Η κάτοχος του τροπαίου Ρεάλ Μαδρίτης πήγε στην Αγγλία σχεδόν χωρίς άμυνα καθώς οι βασικοί της αμυντικοί είναι τραυματίες. Ένα ματς μεταξύ δύο ομάδων με μεγάλα προβλήματα μπορεί να είναι ένα σπουδαίο παιγνίδι: κι αυτό είδαμε. Δικαίως κέρδισε η Ρεάλ με 3-2: ακόμα και με τις απουσίες της παραμένει μια ομάδα πιο λογική από αυτή του Πεπ Γκουαρδιόλα, που είναι σίγουρα στα όρια της νευρικής κρίσης, όπως και ο προπονητής της. Βέβαια η νίκη της Ρεάλ δεν υπήρξε απλή και δεν θα μπορούσε να είναι. Στο 85' οι πρωταθλητές Αγγλίας κέρδιζαν με 2-1, στο 92' δέχτηκαν την ήττα με 3-2 που τους υποχρεώνει στο Μπερναμπέου σε μια εβδομάδα να ψάξουν μια πρόκριση κόντρα σε όλα: σήμερα αυτή μοιάζει σχεδόν αδύνατη.

Το χαμόγελο του Κάρλο

Η πρώτη νίκη της Μαδρίτης στη Σίτι ολοκληρώθηκε με τον Κάρλο Αντσελότι να εμφανίζεται στις κάμερες με ένα πλατύ χαμόγελο. «Παίξαμε ένα ολοκληρωμένο ματς. Αποδείξαμε ότι μπορούμε να είμαστε μια ισορροπημένη ομάδα ακόμα και με αυτό το σχήμα, που είναι αυτό με το οποίο θέλουμε να προχωρήσουμε» εξήγησε και τόνισε πως η ομάδα του τον εξέπληξε με την διάθεση της. «Δεν πίστευα ότι η ομάδα ήταν ικανή να παίξει έτσι, σε αυτό το σημείο της σεζόν και με τόσες απουσίες. «Φαίνεται πως όταν προκύπτει μια έκτακτη ανάγκη, τόσο περισσότερο η ομάδα θέλει να δείξει ότι μπορεί να ανταποκριθεί» είπε ο Ιταλός που μίλησε για «θυσίες των παικτών του», δηλαδή για την θέλησή τους να παίξουν ο ένας για τον άλλο αφήνοντας στην άκρη προσωπικές ατζέντες και εγωισμούς. «Αυτό το αποτέλεσμα μας δίνει ένα μικρό πλεονέκτημα για τη ρεβάνς αφού κάναμε ένα σπουδαίο ματς, για το οποίο πρέπει να χαρούμε, αλλά το θέμα της πρόκρισης είναι ανοιχτό. Πρέπει να προετοιμαστούμε για τη ρεβάνς, για την οποία θα χρειαστούμε τους Ρούντιγκερ και Αλάμπα που πρέπει να επιστρέψουν, με την ίδια ένταση και την ίδια επιθυμία να ανταποκριθούν στην πρόκληση. Μια τέτοια νίκη σου δίνει τεράστια αυτοπεποίθηση για τα επόμενα ματς» παραδέχτηκε ο Ιταλός. Που είχε μεγάλη συμβολή στην νίκη της Ρεάλ. Ο Αντσελότι έχει μια ξεκάθαρη ιδέα για το πώς η Ρεάλ θα αντιμετωπίσει την Σίτυ: δεν προσπάθησε τόσο να προστατεύσει με κάποιο μηχανισμό την πειραματική άμυνά της αλλά πόνταρε  στην ποιότητα των τεσσάρων σπουδαίων παικτών που η ομάδα έχει μπροστά. Τους ζήτησε επιστροφές, κίνηση χωρίς την μπάλα, βοήθειες στην αμυντική φάση, αλλά κυρίως συνεργασίες. Κι ό,τι ζήτησε το είδε.

Ο Βινίσιους, θυμωμένος κομμάτι κι από ένα κοροϊδευτικό πανό των οπαδών της Σίτι  που τον παρακαλούσαν να σταματήσει να κλαίει, έκανε ότι μπορούσε για να τους κάνει να κλάψουν. Ο Ροντρίγκο είχε τρια – τέσσερα μπασίματα που ξεκίνησαν με καταπληκτικά κοντρόλ της μπάλας με τα οποία έσπειρε πανικούς. Ο ΕμΠαπέ είναι σε φόρμα και φαίνεται: το γκολ του με τον καλάμι ήταν το πιο χρήσιμο της βραδιάς. Κι αυτό του Μπέλιγχαμ σε άδεια εστία στο 92΄το γκολ της νίκης.     

Το ματς ήταν καταπληκτικό γιατί διακρίθηκαν σχεδόν όλοι οι αναμενόμενοι πρωταγωνιστές. Σκόραραν οι ο Χάαλαντ και ο ΕμΠαπε αλλά κι ο Μπέλιγχαμ, είχαμε ευκαιρίες και δοκάρια (από Βινίσιους, Ακάντζι και Χάαλαντ), μεγάλες αποκρούσεις κυρίως  του Εντερσον, αλλά και μια συνολική ανωτερότητα της Ρεάλ που ωστόσο χρειάστηκε να κάνει μια ανατροπή και κυνηγούσε την αντίπαλό της μένοντας πίσω στο σκορ σε όλο σχεδόν το ματς. Χωρίς ωστόσο να χάσει ποτέ την σιγουριά της.

Αναψε το ματς νωρίς

Η σιγουριά ήταν νομίζω το μυστικό της Βασίλισσας. Ο Γκουαρδιόλα αιφνιδίασε στην αρχή αφήνοντας εκτός βασικής ενδεκάδας τον Κόβατσιτς και την πρόσφατη μεταγραφή του, τον Νίκο Γκονζάλες, που όλοι περίμεναν στη μεσαία γραμμή και τον Φόντεν. Μετακινώντας τον Μπερνάρντο Σίλβα μέτρα πίσω και βάζοντας όπως παλιά τον Στόουνς μπροστά από την άμυνα παράταξε μια σούπερ επιθετική ομάδα με τον Γκρίλις, τον Σαβίνιο με τον Ντε Μπρούινε πίσω από τον Χάαλαντ. Ο Αντσελότι δεν είχε όποιον δηλώνει αμυντικός στην ομάδα του: Καρβαλιαλ, Μιλιτάο, Ρούντιγκερ, Αλάμπα, Λούκας Βάσκες έμειναν στη Μαδρίτη, αλλά οι ιδέες δεν του λείπουν ποτέ. Χρησιμοποίησε πάλι όπως και κόντρα στην Ατλέτικο τον Τσουαμενί ως στόπερ, έβαλε δίπλα του τον νεαρό Ασένσιο, τοποθέτησε μπροστά τους τον Θεμπάγιος και τον Καμαβινγκά για να τους καλύψουν κι έστειλε τον βιονικό Βαλβέρδε να παίξει στα δεξιά: αποδείχτηκε ο καλύτερος του ματς. Ο χειρότερος ίσως της Βασίλισσας ήταν ο μόνος βασικός αμυντικός της που ήταν παρών: ο Μεντί που προτιμήθηκε από τον Φραν Γκαρσία. Αλλά για όλα τα προβλήματα της άμυνας καθάρισε  το Fantastic Four της επίθεσης. Αυτοί έδειξαν από την αρχή τα δόντια τους. Η Σίτι ήταν φοβισμένη, δυσκολευόταν να κρατήσει την μπάλα αλλά έχει και στην κρίση της  λύσεις στην επίθεση: στο 19ο λεπτό ο Χάαλαντ πέτυχε το πρώτο του γκολ κόντρα στη Ρεάλ στο πέμπτο  ματς εναντίον της από ασίστ του Γκβάρντιολ με το στήθος την πρώτη φορά που αυτός πάτησε περιοχή. Το γκολ αυτό βοήθησε ώστε να ανάψει το ματς για τα καλά. Γιατί ήταν δεδομένο πως για να δούμε κάτι όμορφο έπρεπε αυτή που θα ψάχνει το γκολ να είναι η Ρεάλ: και έτσι κι έγινε.  

Τα δώρα του τέλους

Η Σίτυ είχε κι αυτή τις ατυχίες της. Στο πρώτο ημίχρονο, ο Γκουαρδιόλα έχασε πρώτα τον Γκρίλις (μπήκε στην θέση του ο Φόντεν) και μετά τον Ακάντζι, που αντικαταστάθηκε από τον Ρίκο Λιούις που βασανίστηκε από τον Βινίσιους. Οι Μαδριλένοι είχαν τον έλεγχο του ματς αλλά μια αφέλεια του Σεμπάγιος, ένα φάουλ στον Φόντεν που είχε προσπεράσει τον Μεντί σαν να μην υπάρχει, αξιολογήθηκε από τον διαιτητή Τουρπέν ως πέναλτι κι ο Χάλαντ νίκησε τον Κουρτουά φτάνοντας τα 49 γκολ σε 48 αγώνες Τσάμπιονς λιγκ. Αλλά η εφετινή  Σίτι είναι γενναιόδωρη με τους αντιπάλους της: στο 86ο λεπτό, μια παράλογη απομάκρυνση του Έντερσον, έφερε το 2-2. Ο τερματοφύλακας προσπάθησε να διορθώσει το λάθος του σταματώντας το σουτ του Βινίσιους, αλλά δεν κατάφερε να αποτρέψει το γκολ σε μια φάση που δυο παίκτες που μπήκαν στο ματς ήταν καθοριστικοί: ο Μπραχίμ Ντίαζ σκόραρε και ο Κόβατσιτς απλά παρακολουθούσε.  

Το φινάλε κρίθηκε με ένα ακόμα δώρο: μια σειρά από λάθη των Ρίκο Λιούις, Έντερσον και Στόουνς έφεραν το τρίτο γκολ της Ρεάλ, αυτό του Μπέλινγκχαμ που ακολούθησε την προσπάθεια του Βινίσιους και σκόραρε σε άδειο τέρμα. Η Σίτυ έβγαλε τα μάτια μόνη της, αλλά η Ρεάλ είχε επιμονή, κυνήγησε τα πάντα, ήταν πιο επικίνδυνη σε όλο το ματς. Δεν ήταν κυνική, ήταν ανώτερη. Και με πολύ πιο καθαρό μυαλό κυρίως.

Ο Γκουαρδιόλα παρακολουθούσε έκπληκτος, ο Αντσελότι εκστασιασμένος. Θα τους ξαναχαρούμε με τα λάθη τους και τα ωραία τους σε λίγες μέρες. Υπομονή.