Ένα ακόμα ντέρμπι του εφετινού πρωταθλήματος τελείωσε με μεγάλη γκρίνια για την διαιτησία – αρκεί να δει κανείς τα σημερινά πρωτοσέλιδα. Ο ΠΑΟΚ κέρδισε την ΑΕΚ με 1-0, χάρη σε ένα πέναλτι γκολ του Βιερίνια, αλλά οι φωνές της ΑΕΚ είναι εντονότερες από τους πανηγυρισμούς της Τούμπας. Κάποιες φάσεις για τις οποίες η ΑΕΚ διαμαρτύρεται είναι απλές (πριν το πέναλτι που κάνει ο Σιμόες σαφώς και υπάρχει φάουλ του Σβιντέρσκι στον Βράνιες) και άλλες είναι δύσκολες: οι φάσεις των πέναλτι π.χ σηκώνουν συζήτηση και κάθε συζήτηση είναι υπέρ του διαιτητή. Πλην, όμως, είναι σατανικό ότι ο συγκεκριμένος διαιτητής, ο ισραηλινός Ορελ Γκρίνφελντ, ένα τέτοιο πέναλτι σαν αυτό του Βαρέλα για το οποίο η ΑΕΚ φωνάζει σε ένα προηγούμενο ματς το έδωσε υπέρ του ΠΑΟΚ. Είχε διευθύνει ένα ματς ΠΑΟΚ – Σπαρτάκ Μόσχας προ διετίας και όταν είδε τη μπάλα να ακουμπάει στο χέρι του Ζομπνίν καθόλου δεν δίστασε: χθες τον έπιασαν τα υπαρξιακά του.      

Λίγα στην επίθεση, πολλά στην άμυνα

Γιατί γίνεται τέτοια φασαρία; Ένας λόγος είναι ότι και γιατι για το συγκεκριμένο ματς δεν μπορείς να πεις σχεδόν τίποτα. Όλα ήταν απλοϊκά και προβλέψιμα.  Περιμέναμε να δούμε τι θα κάνει ο για πρώτη φορά πιεσμένος Αμπέλ Φερέιρα μετά την ήττα του ΠΑΟΚ από τον Άρη. Ομολογώ ότι κάποιες από τις αποφάσεις του Πορτογάλου με εξέπληξαν: πρώτα από όλα το ότι αποφάσισε να κρατήσει κάτω από την εστία των Ζίφκοβιτς, παρά το κακό του παιχνίδι στο Βικελίδης. Άλλες όχι. Το ότι έβγαλε από τη ναφθαλίνη τον Εσιτι, την ύπαρξη του οποίου οι περισσότεροι είχαν ξεχάσει, δεν μου κανε εντύπωση. Δεν βρήκα παράξενη και την αντικατάσταση του Πέλκα από τον Μπίσεσβαρ στην αρχική ενδεκάδα. Αυτό που ήθελε να κάνει ο Φερέιρα ήταν να παρουσιάσει ένα ΠΑΟΚ που να παίξει το γνωστό πορτογαλικό ποδόσφαιρο στο οποίο συνήθως πέντε παίκτες έχουν ως αποστολή την άμυνα (οι τέσσερις αμυντικοί και ο κόφτης Εσιτι εν προκειμένω) και πέντε παίκτες πρέπει να βρουν το γκολ. Οι πέντε που επέλεξε ο Πορτογάλος για αυτή τη δουλειά ήταν αυτή τη φορά ο Σβιντέρσκι, ο Μπίσεσβαρ, ο Λημνιός, ο Βιερίνια και ο Μίσιτς που αγωνίστηκε αρκετά επιθετικότερα από τις προηγούμενα ντέρμπι. Ομως όλοι αυτοί, μολονότι βοήθησαν τον ΠΑΟΚ να έχει κατοχή μπάλας και να φτάνει εύκολα στην περιοχή του Μπάρκα, δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν μεγάλους κινδύνους: η ΑΕΚ αγωνίστηκε προσεχτικότερα από κάθε προηγούμενη φορά φέτος σε αντίστοιχο ματς στην άμυνα κι αυτό ειδικά στο πρώτο ημίχρονο έμοιαζε να της φτάνει. Αλλά ποδόσφαιρο έπαιξε λίγο.

Ο Μάσιμο Καρέρα βρήκε την άμυνα που ήθελε και κυρίως βρήκε αυτούς που θα έπρεπε αυτή την άμυνα να την προστατεύσουν. Ο Μπακάκης, ο Τσιγκρίνσκι, ο Βράνιες, ο Χουλκ δεν ήταν άριστοι, αλλά η ταυτόχρονη παρουσία των Σιμόες, Κριστισιτς και Σαμπανάτζοβιτς μπροστά τους, τους βοήθησε περισσότερο από τα προηγούμενα ντέρμπι. Οι τρεις χαφ της Ενωσης έπαιξαν καλά απέναντι στους Μπίσεσβαρ, Μίσιτς και Εσιτί – σχεδόν «ένας προς ένα».  Ομως η ΑΕΚ μολονότι ήταν αμυντικά καλυμμένη, ήταν επιθετικά ακίνδυνη κι αυτό επέτρεψε στο Γιαννούλη να βγαίνει αρκετά και στον Μάτος να κατεβαίνει κατά περίσταση: Λάρσον και Φετφατζίδης δεν υπήρχαν αυτή τη φορά για να εκμεταλλευτούν κενούς χώρους. Μετά το τέλος του πρώτου ημιχρόνου, και το 0-0 του, καταλάβαινες ότι δύο τινά μπορεί να συμβούν: ή ο ΠΑΟΚ θα έβρισκε ένα γκολ συνεχίζοντας την «τσούκου τσούκου» πίεση του ή ο Καρέρα θα τολμούσε να βάλει στο γήπεδο τον Νέλσον Ολιβέιρα και να αλλάξει την ΑΕΚ τουλάχιστον μεσοεπιθετικά κυνηγώντας κάτι. Ο ΠΑΟΚ βρήκε το γκολ, όπως το βρήκε, κι ο Ιταλός πήρε στη συνέχεια το προβλεπόμενο ρίσκο, αλλά όταν χάνεις με 1-0 ειδικά στην Τούμπα δεν είναι ποτέ εύκολο να φτάσεις στην ισοπαλία, όσο κι αν για ένα εικοσάλεπτο περίπου κάνεις τα πάντα σωστά. Σε αυτό το διάστημα ο Μάνταλος έστειλε την μπάλα στο δοκάρι, ο Ολιβέιρα αναστάτωσε την άμυνα του ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ ανέβηκε γιατί βρήκε ένα σημείο αναφοράς στην επίθεσή της και στο τέλος προέκυψαν και φάσεις, όπως αυτή πού ο Βαρελά βρίσκει την μπάλα με το χέρι μετά το γύρισμα του Βράνιες, για να μπορεί να φωνάζει. Μόνο που και για αυτό είπε απλά κάτι μισόλογα, φωτογραφίζοντας ως υπεύθυνο τον αρχιδιαιτητή Περέιρα. Η φωτογράφιση είναι θολή και κουνημένη – μοιάζει πιο πολύ με προειδοποίηση («κάτι θέλω κι εγώ στα επόμενα ματς»), παρά με ουσιαστική διαμαρτυρία.

Μερικές ερωτήσεις παραπάνω

Το θάρρος δεν λείπει από την ΑΕΚ, αλλά για την ώρα ο Δημήτρης Μελισσανίδης προτιμάει να κάνει τηλεφωνική παρέμβαση στη Δίκη για να πει τον Τάσο Κάκκο «βλάκα» και «μαϊμού» παρά να πει τι συμβαίνει. Ο ΠΑΟΚ έδωσε φέτος έξι ντέρμπι και παράπονα δεν υπήρχαν μόνο σε αυτό που έχασε από τον Αρη: σε όλα τα άλλα οι άλλοι φώναζαν! Η ΑΕΚ φώναζε και στο πρώτο ματς, όταν ακυρώθηκε ένα γκολ της για οφσάιντ μολονότι στο VAR γραμμές δεν υπάρχουν. Ο Αρης και ο ΠΑΟ φώναζαν μετά τις ισοπαλίες στην Τούμπα, ο Ολυμπιακός χάλασε τον κόσμο μετά το 1-1 στο Καραϊσκάκη. Είναι τυχαίες οι φωνές; Αν θες να πεις κάτι για τον αρχιδιαιτητή Περέιρα αυτό πρέπει να επισημάνεις, αλλιώς θα σου «χτυπάνε» ότι έχεις πρόβλημα με τους ξένους διαιτητές, γιατί από τότε που ήρθαν δεν έχεις κερδίσει κανένα ντέρμπι. Ακριβώς επειδή είσαι η ΑΕΚ, με γνώση του χώρου και βαρύτητα στις τοποθετήσεις, θα πρεπε να βρει το κουράγιο να κάνεις στον Περέιρα και κανα δυο ερωτήσεις παραπάνω. Πως γίνεται π.χ στα  ματς του ΠΑΟΚ στην Τούμπα με τον ΠΑΟ και την ΑΕΚ να εμφανίζονται διαιτητές που στην Τούμπα έχουν ξαναπαίξει; Γιατί να ρθουν ειδικά σε αυτά τα παιγνίδια διαιτητές από χώρες ποδοσφαιρικά μικρές, όπως η Σλοβενία (από την οποία είναι ο Βίνσιτς) και το Ισραήλ (από το οποίο ήρθε ο Ορελ Γκρίνφελντ); Γιατί, ενώ η μισή Ευρώπη λόγω χειμώνα δεν παίζει ποδόσφαιρο, δεν μπορούσε να ρθει ένας διαιτητής επιπέδου Τσάμπιονς λιγκ από την Γερμανία π.χ; Αυτά κατά τη γνώμη μου πρέπει να έχεις το θάρρος να ρωτήσεις τον Περέιρα δημιουργώντας προβληματισμούς στον κόσμο για το είδος των επιλογών του, αλλά και στέλνοντας ένα μήνυμα ότι δεν είσαι κορόιδο.

Διότι από το περίφημο ματς του Κομίνη και μετά ως κορόιδο σε αντιμετωπίζουν: αυτό βγάζει μάτια…