Στο τέλος των μεταγραφών του Ιανουαρίου υπήρξε η πιο θεαματική είδηση με πρωταγωνιστή Ελληνα ποδοσφαιριστή: η πώληση του νεαρού Στέφανου Τζίμα στην Μπράιτον. Ο ΠΑΟΚ θα πάρει μέσω Νυρεμβέργης πάνω από 20 εκατ ευρώ. Πολλοί απορούν πως έγινε αυτό. Κακώς απορούν.

H Μπράιτον πουλάει και αγοράζει  

Είναι πολλά τα χρήματα που ξόδεψε η Μπράιτον για τον Τζίμα; Πολλά, αλλά όχι για την Μπράιτον – όχι δηλαδή για μια ομάδα της Πρέμιερ λιγκ με πολύ καλά οικονομικά. Η αγγλική ομάδα έχει δώσει πρόσφατα 35 εκατ για τον Γιανκούμπα Μιντέ που τον απέκτησε από την Νιούκασλ, 32 εκατ για τον Μπράιαν Γκρούντα που τον πήρε από την Μάινζ, 22 εκατ για τον Ιμπραχίμ Οσμάν που τον ανακάλυψε στην Νόρτσελαντ, 17 εκ για τον Ντιέγκο Γκόμεζ που αγωνιζόταν στο Μαϊάμι. Ολοι αυτοί οι παίκτες έχουν ένα κοινό: κανείς δεν είναι πιο μεγάλος από 21 χρονών. Ο Μπράιτον έχει δώσει κι ακόμα περισσότερα χρήματα για λίγο μεγαλύτερους σε ηλικία παίκτες – για τον γνωστό μας Τούρκο Φερντί Καντιόγλου πλήρωσε στην Φενέρ 30 εκατ ευρώ. Αλλά πληρώνει μόνο για παίκτες μέχρι 25-26 χρονών – ώστε αν τους πουλήσει να πάρει πίσω τα χρήματα που ξόδεψε. Τον Ντενίζ Ουντάφ τον πούλησε στην Στουτγάρδη 32 εκατ – δεν ξέρω πόσοι τον γνωρίζουν. Κυρίως όμως η Μπράιτον κάνει κάτι ωραίο: δανείζει. Αυτή την στιγμή έχει πάνω από είκοσι δανεικούς σε ομάδες σε όλη την Ευρώπη. Είναι σαν να τους δίνει με leasing: όλοι αυτοί ωριμάζουν και φέρνουν και χρήματα στον κουμπαρά. Ισως το ίδιο συμβεί του χρόνου και με τον Τζίμα: θα τον δώσουν κάπου δανεικό για να ξεκινήσει η απόσβεση. Εκτός αν ο μικρός τους τρελάνει όλους στην καλοκαιρινή προετοιμασία: αν κρίνω από το πόσο εύκολα προσαρμόστηκε στην Νυρεμβέργη είναι σε πολύ καλό δρόμο να τα καταφέρει.

Οι μικροί στη βιτρίνα 

Το δεύτερο ωραίο σε αυτή την ιστορία είναι ότι το made in Greece αρέσει στους Αγγλους κι αυτό φαίνεται. Σε ομάδες της Πρέμιερ λιγκ τα τελευταία χρόνια έχουν πάει ξένοι που αγωνίστηκαν στο ελληνικό πρωτάθλημα (ο Μιραλάς στην Εβερτον, ο Ποντένσε στην Γουλβς) και Ελληνες διεθνείς (ο Παπασταθόπουλος, ο Βλαχοδήμος και ο Μαυροπάνος πχ) που ακολουθώντας το δρόμο του Σαμαρά, του Ζαγοράκη, του Νταμπίζα, που νομίζω τον άνοιξε σε όλους, πληρώθηκαν από αγγλικές ομάδες σημαντικά χρήματα. Κυρίως όμως οι Αγγλοι ψάχνουν μικρούς σε ηλικία Ελληνες. Πριν τον Τζίμα βρέθηκαν στο νησί ο Γιαννούλης, ο Χρήστος Τζόλης, ο Κώστας Τσιμίκας φυσικά. Η περίπτωση του Τζίμα δείχνει ότι δεν έδινε τυχαία η Ιπσγουιτς το περασμένο καλοκαίρι περίπου 30 εκατ για τον Ιωαννίδη: όλες οι ομάδες με χρήματα κοιτάζουν παίκτες με δυνατότητες. Αλλά κυρίως αναζητούν και χρυσοπληρώνουν πιτσιρικάδες. Όχι μόνο οι Αγγλοι: όλες οι ευρωπαϊκές ομάδες το κάνουν.

Η περίπτωση του Τζήμα είναι πολύ διδακτική για το πώς χτίζονται υπεραξίες. Ο μικρός έκανε ντεμπούτο πολύ νέος στον ΠΑΟΚ: θυμάμαι ακόμα τα αστεία που έλεγαν ότι χάνει τις πρωινές προπονήσεις γιατί έχει υποχρεώσεις στο Λύκειο. Πέτυχε γρήγορα τα πρώτα του γκολ στο ελληνικό πρωτάθλημα κι ο ΠΑΟΚ έκανε πολύ καλά να τον δώσει δανεικό στην Νυρεμβέργη. Η θα έκανε αυτό ή θα έπρεπε ο μικρός να χρησιμοποιηθεί φέτος ως βασικός όπως συνέβη λίγο καιρό πριν με τον Κουλιεράκη, τον Τζόλη και τον Κωνσταντέλια που μονιμοποιήθηκαν στην βασική ενδεκάδα του ΠΑΟΚ στα 19 τους. Λάθος θα ήταν να μην τον έδιναν στους Γερμανούς και να τον κρατούσαν εδώ να κάνει τον αναπληρωματικό του Τσάλοφ και του Τισουντάλι και να πατάει γήπεδο αραιά και που στα ματς της Σουπερλίγκας σκοράροντας κατά ρυπάς στον ΠΑΟΚ Β΄ ή φορώντας την φανέλα της ομάδας Νέων.

Πρέπει απλά να παίζουν

Τα παιδιά πρέπει να παίζουν καλύπτοντας θέσεις βασικών: μόνο αν παίζεις με τους μεγάλους και κόντρα στους μεγάλους γίνεσαι ποδοσφαιριστής. Το αν οι μικροί θα παίζουν στις ομάδες που τους ανέδειξαν ή σε ομάδες που δίνουν ευκαιρίες σε νέους, είναι ζήτημα επιλογής, αλλά ο βασικός στόχος πρέπει να είναι κάθε ταλαντούχος μικρός να παίζει. Γιατί αν παίζει, το νεαρό της ηλικίας του τραβάει τα βλέμματα όλων και όταν ένας παίκτης τραβάει βλέμματα είναι πολύ πιθανό να φέρει και χρήματα. Ετσι έγινε με τον Ρέτσο όταν βρέθηκε στα 18 του βασικός στον Ολυμπιακός (κι ας τον έβαζε τότε ο Μπέντο αριστερό μπακ!), έτσι έγινε με τον Παπασταθόπουλο, όταν μονιμοποιήθηκε στην ΑΕΚ έχοντας παίξει προηγουμένως στην Νίκη Βόλου, έτσι έγινε με τον Μήτρογλου που αναστατώνοντας για ένα τρίμηνο το Τσάμπιονς λιγκ έφτασε στην Φούλαμ. Μόνο παίζοντας σε κανονικά πρωταθλήματα τα παιδιά τραβούν την προσοχή. Στον ΠΑΟΚ το ξέρουν καλά. Πριν τον Τζίμα έδωσαν το καλοκαίρι τον Κουλιεράκη, πριν τον Κουλιεράκη είχαν πουλήσει τον Κούστα, πριν τον Κούστα τους Τζόλη και Γιαννούλη. Και το επόμενο καλοκαίρι λογικά θα πουλήσουν και τον Κωνσταντέλια: ο Ζήσης Βρύζας που κάνει το προξενιό στην Φιορεντίνα (κι όχι μόνο) τα χρήματα που θέλει ο Σαββίδης θα τα βρει.

Τα έχουν μπροστά τους  

Ακούω συνέχεια ότι οι ελληνικές ομάδες δυσκολεύονται εξαιτίας της αλλαγής του FFP, έχουν θεματάκια μετά την εφαρμογή του περίφημου cost control δηλαδή των ετήσιων ελέγχων που αφορούν «έσοδα – έξοδα». Δεν είναι το πρόβλημά τους τα χρήματα: μυαλό δεν έχουν νομίζω. Αν έδιναν ευκαιρίες σε μικρούς και τους καθιέρωναν στις βασικές τους ενδεκάδες ή αν φρόντιζαν αυτοί να πάνε δανεικοί σε «ομάδες – βιτρίνες», δεν θα είχαν κανένα απολύτως οικονομικό πρόβλημα. Ο Τζίμας είναι η απόδειξη. Και σήμερα μπορεί διαβάζω να πωληθεί κι ο Δουβίκας κανα 15αρι εκατομμύρια. Οποιος είχε αγοράσει αυτόν αντί για καμιά 15αρια ξένους θα είχε σήμερα ένα ποδοσφαιριστή που θα έφερνε χρήματα. Που όλοι ψάχνουν, ενώ τα έχουν μπροστά τους.